- ἡμιτόνια
- ἡμιτόνιονsemitoneneut nom/voc/acc pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
ἡμιτόνια
Look at other dictionaries:
κλίμακα — I (Γεωγρ.). Η σχέση μεταξύ μιας απόστασης σε ευθεία γραμμή, η οποία απεικονίζεται σε έναν χάρτη, με την ίδια απόσταση στο έδαφος. Για παράδειγμα, κ. 1: 1.000.000 σημαίνει ότι 1 χιλιοστό ή 1 εκατοστό ή 1 μέτρο στον χάρτη ισοδυναμεί με 1.000.000… … Dictionary of Greek
διατονισμός — (Μουσ.). Μέθοδος που χαρακτηρίζεται από τη διαδοχή των μουσικών φθόγγων κατά φυσικούς τόνους και ημιτόνια. Αντίθετος του δ. είναι ο χρωματισμός, που χαρακτηρίζεται από τη διαδοχή φθόγγων κατά ημιτόνια, καθώς και ο εναρμονισμός, που μπορεί να… … Dictionary of Greek
Mimis Fotopoulos — Dimitris Mimis Fotopoulos (Greek: Μίμης Φωτόπουλος; b. 20 April 1913, Zatouna Gortynias, Arcadia d. 29 October 1986, Athens) was a Greek actor, writer, poet and academic. He studied at the Dramatic School of National Theatre (Δραματική Σχολή του… … Wikipedia
αλλοίωση — Η μεταβολή· η μετατροπή· η τροποποίηση· η νοθεία· η παραποίηση· η αποσύνθεση. (Μουσ.) Στη μουσική, η τροποποίηση της οξύτητας ενός ήχου μέσα στα πλαίσια της κλίμακας. Σημειώνεται με ειδικά σημεία που ονομάζονται σημεία α. και τοποθετούνται δίπλα… … Dictionary of Greek
ημίτονος — η, ο (Μ ἡμίτονος, ον) 1. (για συλλαβές) 1. αυτή που έχει μισό τόνο, που τονίζεται ελαφρά, δηλαδή δεν έχει τον κύριο τόνο τής λέξης, αλλά δεν είναι και εντελώς άτονη 2. μουσ. αυτός που αποτελείται από ημιτόνια 3. το ουδ. ως ουσ. το ημίτονο μαθ. η… … Dictionary of Greek
ιμπρεσιονισμός — Ζωγραφικό κίνημα, που εμφανίστηκε στη Γαλλία στο δεύτερο μισό του 19ου αι. και προέβαλε στους καθιερωμένους κανόνες της ακαδημαϊκής ζωγραφικής την αξία του δημιουργικού αυθορμητισμού και των άμεσων εντυπώσεων που προκαλούν τα χρώματα ως… … Dictionary of Greek
μικροδιαστηματικός — ή, ό φρ. «μικροδιαστηματική μουσική» μουσ. μουσική που χρησιμοποιεί τόνους οι οποίοι δεν αποτελούνται από τα προκαθορισμένα στην ευρωπαϊκή μουσική ημιτόνια … Dictionary of Greek
ταμπουράς — Έγχορδο μουσικό όργανο, από τα αρχαιότερα και λαϊκότερα της ελληνικής οργανολογίας. Η αρχαία ονομασία του είναι πανδουρίς, πανδούρα, φανδούρος, θαβούρα, θαμβούριν και ταμπούριν· τον συναντάμε στα Ακριτικά Έπη (9ος 11ος αι.) ως ταμπούραν. Ο τ.… … Dictionary of Greek
τμήμα — το / τμῆμα, ήματος, ΝΜΑ, και δωρ. τ. τμᾱμα, άματος, Α 1. τεμάχιο, κομμάτι 2. υποδιαίρεση, μέρος ενός συνόλου (α. «μεγάλο τμήμα τού δάσους κάηκε» β. «τὰ τῆς οἰκουμένης τμήματα», Γρηγ. Ναζ.) 3. μαθ. το επακριβώς καθορισμένο μέρος μιας ευθείας, μιας … Dictionary of Greek
τριημιτόνιο — το / τριημιτόνιον, ΝΑ [τριημίτονον] μουσ. διάστημα δευτέρας ίσο προς τρία ημιτόνια, δηλαδή προς τα 3/12 τής οκτάβας … Dictionary of Greek
